Bericht van Koningin Astrid

De Schutterij betekende ontzettend veel voor Marco. Hij genoot van de traditie, het schieten, de gezelligheid. Kort gezegd, de Schutterij was Marco zijn ding.

Fast forward naar 31 augustus 2025….de eerste Schuttersdag zonder Marco. Op zo’n dag waar hij altijd zo’n belangrijke rol speelde, mis je hem extra. Mike en ik deden allebei mee met het Koningsschieten terwijl Anoushka – zoals altijd- druk bezig was met Jeroen en Kaylee achter de barbecue.

Frank schoot eerst de helft van de vogel naar beneden. Aangezien er nog flink wat mensen tussen ons zaten maakte ik me niet zo heel veel zorgen. Ik weet niet precies hoeveel schutters er nog kwamen, maar er werd hard gejuicht voor Maarten en ook Joop heeft zijn best gedaan. Helaas voor deze heren bleef het beestje hoog en gehavend hangen.

Toen was ik weer aan de beurt. Ik weet niet of Marco een handje geholpen heeft of dat het helemaal mijn eigen schutterskunsten (of misschien geluk??) waren maar….. de vogel viel naar beneden!
Ik schok me rot…..moest enorm huilen…. niet van blijdschap dat ik Koningin was geworden maar omdat Marco dit zo ontzettend mooi had gevonden. Het voelde bijzonder, speciaal….. alsof het zo heeft moeten zijn.
Na uitgehuild te zijn heb ik nog wel even naar boven gekeken en Marco “vriendelijk” bedankt!

En dan begint het feest. De oude ketting werd me omgehangen en samen met onze kinderen stond ik, in de miezerregen, naar de prachtige vaandelgroet te kijken. De regen stopte en er verscheen een regenboog. En niet één, maar twee!

Ik denk dat iedereen die aanwezig was het heeft gezien. Ik ben ervan overtuigd dat Marco daarboven zijn eigen feestje aan het bouwen was en ik denk dat veel buurtgenoten dit stiekem ook dachten. Wat heeft die man daarboven een plezier gehad! En zo niet, dan is het in ieder geval een prachtige gedachte die een grote glimlach op mijn gezicht brengt.